ما در تماس دائم با باکتریها و سایر عوامل بیماریزا هستیم؛ ولی گاهی بیمار میشویم؛ پس باید عامل قویتری باشد تا از بیماری جلوگیری کند؛ یا در این میان نقش داشته باشد. تکامل طبیعت گرای ما بیماری را به عنوان آثار اختلال در هماهنگی میپذیرد. در غیر این صورت، همگی خیلی زودتر از اینها مرده بودیم و یا اصلاً متولد نمیشدیم؛ زیرا ما دائماً با میلیونها عامل مولد بیماری در تماس هستیم.
پژوهشهای پزشکی، بسیاری از بلایای بزرگ بشریت را مهار کرده و در این میان، به نقش مشاهیری همچون «کخ»، «پاستور» یا «ارلیخ» میتوان اشاره کرد؛ با این حال آیا در مجموع از تندرستی بیشتری برخوردار شدهایم؟ برعکس؛ بسیار بیشتر از نیاکانمان که از این نعمات بیبهره بودند، بیمار میشویم.
«پزشکان تنها میتوانند بیماری را تشخیص دهند، آن را در مسیر خود تحریک کنند؛ میتوانند از تاثیر بیماری بکاهند، درمان بیماری از آنان ساخته نیست. فقط و فقط قدرت درمانگری که خدا خلق کرده است، به درمان قادر است. نباید فراموش کنیم که اراده زندگی سالم، بخش مهمی از این درمانگری است.»
بقراط را عقیده بر آن بود که بیماری مستقل از دنیای خارج بر سر ما نازل نمیشود؛ بلکه اغلب در اثر رفتار غلط بشر بروز میکند؛ لذا تغییر رفتارهای غلط باید به طور حتم وضعیت طبیعی و متعادلی ایجاد کند. امروزه پزشکی مدرن در مورد برخی بیماریها به این واقعیت نزدیک شده است.
با وصفی که گذشت همه بر این باوریم که خداوند خالق دانا در درون ما نیروی درمانگری قرار داده است تا در هر زمان و در حالیکه حتی حواسمان به آن نباشد برای بهبود بیماری وی یا رنج و درد مستولی بر آدمی اقدامی شایسته نماید، چه بهتر که انسانها به وجود این لطف و نیروی خارقالعاده در جهان و در درون خود اعتقادی راسخ داشته باشند. لذا حقیر با معاضدت از نگارش یافتهها و تألیفات و مقالات اساتید در کتب و سایتهای مربوطه مجموعهای به نام فرهنگ طب مکمل صفاری در 13 مجلد تدوین و تالیف نمودهام که مشتاقان کلیه مطالب مرتبطه را یکجا در اختیار داشته باشند.
و مجدداً همانطوریکه در قبل اعلام گردید این کتاب مانند کتب قبلی و همچنین اگر فرصتی بود، بعدی، خالی از اشکال نیست و مشعوف و مدیون تذکار میمون منتقدین خواهم گشت. در انتها الطاف دانای تنها، و واحد بیهمتا را سائل و آملم.
.
.
.
|
با سپاس از حضرت دوست که هرچه هستم و دارم از اوست.
الاحقر - محمدرضا صفاری